De Lovestory

Pannenkoek & Pizza, The Lovestory. Of althans… Het is 1890 als Stefano Bianchi* wordt geboren als zoon van een pizzabakker in Pieve Fasciano, Toscane. Wanneer werkloosheid en armoede zijn geboortestreek teisteren, sluiten zijn ouders tot groot verdriet van de familie, na drie generaties de deuren van hun restaurant. Daarmee staat er ook een streep door de toekomst van Stefano. Op zoek naar nieuw  geluk, besluit hij op 18-jarige leeftijd de wijde wereld in te trekken. In zijn plunjebaal alleen een bescheiden hoeveelheid lires, wat kleding en de bijna 100 jaar oude recepten van zijn moeder. 

In de jaren die volgen, trekt Stefano via Zwitserland richting Frankrijk. Daar volgt hij vanaf Pouilly-en­ Bassigny de Maas als zijn kompas naar het Noorden. Zo werkt hij in diverse keukens waar hij de kost verdient en de mensen kennis laat maken met de pizza’s van zijn geboortegrond. Al reizend en werkend meert hij ten slotte aan in ‘s-Hertogenbosch, waar hij hoort van de avontuurlijke mogelijkheid om als scheepskok aan board van een groot zeilschip te gaan werken. Om in aanmerking te komen, dient hij voor de aanmonstering met de stoomboot naar Rotterdam** te varen. 

Het was tijdens die reis, op 10 oktober 1914, dot zijn uitgezette koers een onverwachte wending nam. Want terwijl Stefano op de voorsteven het wijdse uitzicht over de meanderende Maas en hoar uiterwaarden in zich opnam, zag hij op de kade een man staan zwaaien met een rode vlag***. Hij keek om naar de kapitein,  toen hij merkte dot die de boot temidden van de stroom halt hield. Direct daarna zag hij de man die met de vlag had gezwaaid aan board van een roeiboot stappen en met een groep passagiers richting stoomboot roeien ***. Gefascineerd door de man en zijn kracht, liep hij naar de kapitein en vroeg hem of hij wist wie dot was. De kapitein zei: “Dat weet ik heel goed. lk kom hier vandaan. Dit is Well en dot daar is Cees Vos****, de veerman van het Wellseveer. Hij brengt bij iedere passage een aantal passagiers aan board. Hij woont daar met zijn vrouw en hun prachtige dochter Irene, in het Wellse Veerhuis. Een plek waar ze de lekkerste pannenkoeken aan de Maas bakken! Maar Cees en zijn vrouw warden oud. lk ben benieuwd hoe lang ze het nog volhouden …”

Stefano keek van de kapitein naar de veerman en in die ene seconde wist hij het zeker: dit was zijn eindbestemming. Hij zei de kapitein Jore Well’, pakte zijn plunjebaal, hielp de passagiers aan board te komen en stapte daarna zelf bij Cees Vos in de roeiboot. Zijn nieuwe geluk tegemoet.

In de twee jaar die volgden, gooide Stefano het roer rigoureus om. Hij volgde Cees na diens overlijden op als veerman van Het Wellseveer en stapte met zijn dochter Irene Vos in het huwelijksbootje. De Maas was daarmee voor de rest van zijn leven zijn veilige haven. En Het Wellse Veerhuis? Dot staat sindsdien bekend om de lekkerste pannenkoeken en beste pizza’s van Gelderland en heel de wijde omgeving!

 Of althans, zo had het verhaal zomaar kunnen zijn…